Aug 2, 2011

Multiply Days!

Days ago, I tweeted... 

Naturally, Pat and Aice  replied and dang, it just got into me: There was this one blog I posted there in which a true-to-life tale of mine was shared. The ONLY blog that didn't contain "survey answers" and "reposts"!  So I logged in on my Multiply account, 'dug' my three year old posts and finally found this. Yes, this was how I expressed myself online when I was in 3rd year High School. Hahaha it was entitled: "whataday". Without further ado, I present to you, the blog I wrote and published exactly on Nov 29, '08 9:51 AM =)) 

okay. ang daming nangyare. well unang una sa lahat nanood kami ng sikat na sikat na twilight. well! kahit hindi namin binasa un, e nakikinood pa rin kami kasi maganda un. okay. hmm. dapat kasi, 'yun 'yung pinaka-highlight na labas namin ni pat. okay, it was a day with pat. haha. grabe. gusto ko lang maglabas sandali ng saloobin. hahaha. kasi ganito 'yun.nilakad ko pa simula sa bahay namin hanggang sa bahay nila pat. kaya naman napagod ako ng sobra non, diba. kasi kahit sabihin mong malapit e malayo pa rin 'yon kung lalakarin! so ayun na nga. tapos pagdating ko 'don, e naglakad pa kami ulet! at.. "hi babe.' HAHAHA. pat. haha. so never mind that part, kadire eh. tapos aun na nga. dapat taxi diba. kasi pagod na pagod na ko sobra. kaso you know naman life it's so hard na and the global financial crisis thingy? diba? o so samakatuwod nag-jeep na lang kame. edi un na nga. bumaba kami sa may galle. tapos bumili kami sa cinnabon sandali kasi nagugutom na kami at pagod na pagod. ayon lemonade at cinnamon. in fairness masarap ah. o 'yun na nga. tapos, kahit na may global crisis, e kinailangan na namin talagang magtaxi kasi we can't take it anymore. haha. so sa shang na nga kami. pagdating doon, nagpaload muna ako. kasi you know naman kailangan talagang magtext so that the parents won't worry. haha. edi 'yun na nga. bumile na kami ng ticket at pinili namin 'yung sa 5:00 kasi naman puno na 'yung iba, so kahit na napakalapit namin sa screen e tiniis na lang namin. we have to save time? 'cause you know naman, there's curfew here and there. haha. so ayun na nga. siyempre while waiting for 5 pm to come, nag-ikot ikot muna kami. naghanap kami ng maganda naming kakainan mamaya ng dinner after the movie. at! haha. nung naglalakad kami ni pat non, may mga parang tumatakbong dalawang ladies na hindi naman na papunta sa way namin. hindi muna namin napansin nung una 'yun pala kilala pala namin. haha. sila ysa at jem. ayon, nakakagulat lang. haha. nagkita daw kasi sila dun so ayun. bumibili naman nung time na un si ate alex ni ysa ng tickets, and they went for the 6:00 ticket. soooooo aun na nga. naglakad lakad kaming apat. bumili nlang ng ice cream. wait. blueberry strawberry cheese and double dutch or cookies and cream yata 'yung kay ysa. :) then. we were still looking for the place where we will eat later on. tapos nagstay kami sa starbucks, wala lang konting kuwentuhan. nga pala marami din kaming schoolmates non. hihihi. then it was time for the movie. kaya pat and i are on our own. kasi nga diba sila jem and ysa, nasa pang-6:00.WELL! okay naman yung movie. kaso, bitin nga talaga. haha. totoo. ewan parang nakakakilig naman talaga, haha. kaso parang we want some more!! bakit ganon lang? kahit hindi kami nagbasa, hihi. but still, the movie was good. parang na-realize ko lang.. parang lucky talaga si bella noh. haha. sa lahat sa buhay niya. aside from may napakaguwapong edward siya. then natapos na ung movie. haha. unexpectedly, tapos na pala. tsk. dinner time.malapit nang matapos ung day na 'yon. so we had our dinner at trattoria gourmet's. okay naman kaso naumay kami, so pinabalot na lang namin ung mga natira. humihirit pa si pat na 9 na daw kame umalis don! hahaha. aba. it reminded me of kat's birthday last june. haha. they had the same reactions. gusto ko nang umuwi pero ayaw pa nila. haaai.akala niyo ba 'yun lang. hinde. so. we're almost broke kaya naman riding a cab was not an option. so naglakas loob na lang kami na maglakad hanggang galle para doon sumakay ng --- tentenenen.. JEEP. so nalito lito pa kami kasi malay ba namin kung ung way na dinadaanan namin ay 'yung daan nga papunta galle. haha. binibilisan na lang namin ung lakad namin kasi natatakot na kame. haha. seriously. diba. we were like walking along the streets, at gabi na. tapos. 'nung parang we're lost na. may nakadaan kaming isang lalake. kinausap kami, e xempre naman diba. iba na ang safe so parang naglalakad pa rin kami. 'yung ibang daan kasi madilim and wala masyadong peeps. kaya mas lalong scary. DIBA! o edi un na nga. GRABE NA TOH. he was like talking to us in english. sabi taga-ayala alabang daw siya. and it's his forst time here in pasig 'cause he's totally lost and he just arrived from u.s.a. yesterday. ako hindi ko alam yung feeling ko kasi naaawa na din ako haha. he said he was going to meet his sister at starbucks and he's totally lost 'cause napakaraming starbucks na ang napuntahan niya. TAPOS! nagpakita siya ng coins samin. sabi niya, i don't know if my few coins would be enough toget to where i will go, so can you lend me any money. pero bago un, nung inapproach niya kami, sabi niya don't worry i'm not a bad person. MYGHAAAD!****wait itutuloy ko toh bukas. ang sakit na ng mata ko.okay ito na 'yung itutuloy ko. mga 80% talaga naniniwala na ko sa sinasabi nung lalaking 'yon pero sinabi ni pat, ay susunduin lang po kasi kami 'dun sa may galle e, sabi naman niya galle is straight ahead. so parang thank you na din diba kasi naliwanagan na kami. tapos binilisan pa namin ulit yung lakad namin malay mo diba! biglang habulin kami non. so ayun na nga. sabi sakin ni pat, gagi scam 'yun. siyempre nagulat ako noh, so sabi ko weh?? e kasi nga naaawa na ko dun sa manong na yun tapos niloloko lang pala kami. sabi niya, g*g* ba siya, e kung taga-ayala alabang siya nasaan 'yung wallet niya? oo nga naman. nasan yung wallet niya kung taga-u.s. siya diba. at! wala pa siyang cellphone o kotse man lang to get to his destination. grabe mabuti na lang expert si pat, hehehe. and kahit naman manghingi siya, wala naman kaming sapat na mabibigay 'cause we're almost broke, diba nga.so tapos na 'yung scam thing na yan. sobra na toooh! maswerte na lang kami hindi kami sinaktan ng mamang 'yun. wala pa naman kaming knife o kung anumang pang-self defense. haha. sobrang haba talaga ng nilakad namin. oh, and by the way feel na feel namin ang pagtawid sa pedestrian lanes na walang mga sasakyang dumadaan! hahaha. tapos pinapatugtog pa sa isang parang christmas bazaar 'yung it's too late to apologize.. 'ts too late!. edi feeling namin mala-gossip girl 'yung dating namin. it's like.. spotted. looking lost. p and b. hahah, of course b for blesse, wish ko lang blair noh.natunton na namin sa wakas ang galle, at naiiinggit na ko sa mga kotseng nadadaanan namin, kasi parang sana may magsusundo na lang samin. so nakahanap na kami ng jeep. hmm. cainta. edi 'yun. scary part nanaman. kailangan ako na lang muna 'yung unang bababa at maglalakad pa ko sa overpass. gabi na kaya. tapos si pat naman, tatawid pa and magttricycle hanggang sa bahay nila. yikes talaga o. binibilisan ko na lang 'yung paglakad ko, haha. sumasabay ako sa crowd kasi may mga tumatambay na parang ewan sa mga gilid nung overpass e. natakot din ako when i saw the lady beside me, holding a sto. nino statue. okey so wala naman siyang ginawang masama kaya never mind. ewan ko ba ang paranoid noh, pero iba na talaga ang safe. so binilisan ko pa 'yung lakad ko hanggang sa makarating na ko sa aming tahanan. ***so pagdating ko naligo ako at gumawa na ko ng blog na ito na tinuloy ko naman ngayon. sooo. grabe 'yung araw na 'yun. mabuti na lang we got home safe. so siyempre, before i went to sleep. kahit antok na antok na ko kasi sobrang exhausting 'tong araw na toh. e, nagpray padin ako. we were thisclose to being killed? or kidnapped? haha. basta. and that's something we should be thankful for. pati na din 'yung mga pa-good time namin sa shang although naghihirap na ang mundo. :)so. ayun na nga. it was the day. masayang hindi na oo. sige na nga, masayang oo. =) i just learn from my mistakes even more every after hangouts with friends. laging may mali, na itatama na namin sa next time, 'lam niyo 'yun? parang naging thriller movie 'tong araw na 'toh. mabuti na lang happy ending. paglaki ko talaga. haha. i shall provide a car for my daughter or son para hindi na sila namomroblema sa pag-uwi nila. =)) well sino bang makakapagpredict. good things still happen to good people with good hearts and good intentions. HAHA. totoo 'yan. nakakabaliw na araw. hindi pala, nakakabaliw na gabi!oi pat. labyou:) also you, jem and ysa.

Some of the comments I got were... 

fromkatscam: :)) Benta mo Blesse. :))

haaaru317: ....dali na!!!!!!!!..
....na eexcite na ko sa story mo!!haha :D

theasthea: haha. ang kulet! :)) and haba ah! pero nakakaaliw

Hahaha Thanks for reading! :)

No comments:

Post a Comment